Kobiety w mundurze

Koledzy w pracy dają im fory czy wręcz przeciwnie – wymagają więcej? Jak reagują podejrzani, gdy zatrzymuje ich kobieta? Dwie policjantki z garwolińskiej komendy zdradzają blaski i cienie pracy kobiety-policjanta.

Partnerki Joanna i Daria vel Lena

Sierżant Joanna Pazura pracuje w policji ponad 3 lata. Od roku jest przewodnikiem psa. Czteroletni pies służbowy rasy labrador, z którym pracuje sierżant Joanna, partnerował wcześniej innemu funkcjonariuszowi. - Labradorka ma dwa imiona. W dokumentach jest zapisane imię służbowe Daria, a prywatnie wołam na nią Lena. Tylko na to imię tak naprawdę reaguje – opowiada nam z uśmiechem policjantka. Przed trzema laty to głównie trudna sytuacja na rynku pracy spowodowała, że Joanna Pazura zdecydowała się założyć mundur.

Uśmiech lub konsternacja

- Tak jak w każdym zawodzie postrzeganym raczej jako zawód męski kobiecie w policji pracuje się raz lepiej, raz gorzej – stwierdza sierżant Joanna. Zaznacza jednocześnie, że trudności, jakie napotyka, są związane głównie z nieco mniejszą sprawnością fizyczną i siłą kobiet w porównaniu do mężczyzn, z którymi pracuje. - Myślę, że to, jak jesteśmy przez nich traktowane, w dużej mierze zależy od osoby, z którą pracujemy. Jedni kobiety w policji traktują jak "maskotki", inni zaś tak jak każdego innego policjanta i wymagają od nas tyle samo, jeśli nie więcej – wyznaje policjantka. Sierżant Joanna zdradza również, że reakcje spotykanych lub zatrzymanych osób na kobietę w mundurze są bardzo różne. - Często jest to uśmiech na twarzy, czasami totalna konsternacja, gdyż nie wiedzą, jak się zachować. Ostatnio jednak coraz częściej spotykam się z normalną reakcją, ponieważ widok kobiety w mundurze staje się powoli rzeczą naturalną – zauważa przewodniczka Darii vel Leny.

Sierżant Joanna Pazura z Leną

Najbardziej porusza cierpienie dzieci

- Staram się traktować to, co robię, jak normalną pracę. Robię co swoje i w domu staram się zapominać o pracy – mówi służąca w policji od 7 lat starsza sierżant Barbara Owczarczyk. Policjantka pracowała dotychczas w wydziałach prewencji i kryminalnym, obecnie służy w drogówce. - Bywają interwencje, które budzą silne emocje. Najbardziej poruszające są sytuacje, podczas których cierpią dzieci. Do tego nie można podejść z rutyną – wyznaje funkcjonariusz Barbara.

Kobieta łagodzi obyczaje

Za najbardziej uciążliwe w swojej pracy uznaje niesprzyjające warunki pogodowe. - Tu płeć nie ma znaczenia. Praca na powietrzu przy dużym mrozie lub wietrze jest zazwyczaj tak samo ciężka dla kobiet, jak i dla mężczyzn – stwierdza policjantka. Zdaniem starszej sierżant Barbary koledzy z komendy traktują kobiety w mundurach kulturalnie i zazwyczaj na równi sobie. Jak reagują osoby zatrzymane przez policjanta-kobietę? - W wielu sytuacjach obecność kobiety, bez względu na to, czy jest policjantką czy nie, łagodzi agresję. Bywają jednak przypadki, w których zatrzymywany, będący często pod wpływem alkoholu, nie zwraca uwagi na płeć. Zdarza się również, że zatrzymani się śmieją. Coraz częściej jednak widok kobiety w mundurze przestaje dziwić – st. sierżant Barbara potwierdza słowa koleżanki „po fachu”.

Starsza sierżant Barbara Owczarczyk

Niebawem przeczytacie ciąg dalszy cyklu o kobietach, które mają dziś swoje święto. Już niedługo w portalu eGarwolin znajdziecie refleksje i wyznania „Włodarzy w sukience”.

(ur) 2012-03-08 07:59:30

Zdjęcie sierżant Joanny Pazury – Łukasz Wójcik, www.fabrykastudio.pl