Trwają uroczystości pogrzebowe ks. prał. Juliana Jóźwika – Transmisja na żywo

W poniedziałek 12 października odbyło się ostatnie pożegnanie ks. prał. Juliana Jóźwika. Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie transmitowała na żywo uroczystości pogrzebowe.

Były proboszcz parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie ksiądz prałat Julian Jóźwik zmarł w sobotę 3 października. (Czytaj więcej>>>). Miał 79 lat. Kapłan był zakażony koronawirusem. Zmagał się także z chorobami współistniejącymi. Miał m.in. problemy z sercem. Duszpasterz zmarł w szpitalu w Warszawie. 

W poniedziałek 13 października o godzinie 11.30 w kościele parafialnym Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie rozpoczął się różaniec w intencji zmarłego kapłana. O godzinie 12.00 rozpoczęła się msza św. żałobna, którą koncelebrowali między innymi biskup Grzegorz Suchodolski i księża z dekanatu, w tym dziekan garwolińskiej kolegiaty ks. Stanisław Szymuś, proboszcz parafii Św. Jana Pawła II W Sulbinach ks. Leszek Dąbrowski oraz były proboszcz parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Garwolinie ks. prał. Ryszard Andruszczak. Parafia transmitowała uroczystości w serwisie YouTube.

Ciało zmarłego zostało złożone na cmentarzu parafialnym w Garwolinie tylko w obecności rodziny i biskupa. 

Podczas mszy żałobnej kapłana żegnali między innymi duchowni, najbliższa rodzina, parafianie oraz przedstawiciele władz i rady parafialnej. W imieniu samorządowców ks. prałata Juliana Jóźwika pożegnała burmistrz Garwolina Marzena Świeczak, której towarzyszyli wicestarosta powiatu Marek Ziędalski i wójt gminy Garwolin Marcin Kołodziejczyk. – Jako kapłan, wieloletni proboszcz, a ostatnio rezydent parafii trzymałeś w swoich dłoniach duchowe życie swoich parafian. Kiedy przybyłeś do Garwolina, do nowo wybudowanego kościoła, do młodej parafii z misją kontynuacji tego dzieła, z zadaniem urządzania fizycznego oraz budowania duchowych więzi parafii bardzo szybko potrafiłeś zaskarbić sobie powszechną sympatię i szacunek. Realizowałeś te zadania po swojemu, z ewangeliczną “cichością” i pokorą w sercu. Zawsze cechowała cię otwartość na drugiego człowieka, czego mieliśmy okazję doświadczyć przy okazji wspólnej organizacji świąt  religijno-patriotycznych. Namacalnym dowodem tego, że twoja praca jest ważna dla środowiska lokalnego był wniosek Rady Miasta o uhonorowanie cię przez Radę Powiatu tytułem “Zasłużony dla Powiatu Garwolińskiego” w dziedzinie działalność społeczna. Twoja posługa duszpasterska od najmłodszego do najstarszego pokolenia zapisze się nie tylko w kronikach parafii i samorządów, ale przede wszystkim w naszych sercach i pamięci – mówiła Marzena Świeczak. 

Ks. Jóźwik we wspomnieniach parafian

Emerytowany duszpasterz parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie zostanie zapamiętany jako zaangażowany kapłan i serdeczny człowiek, wrażliwy na potrzeby swoich parafian. Duchowny przeczuwał swoje odejście.

- Ksiądz Julian chrzcił naszego najstarszego syna i ostatnio zapytał go: Jasiu ile masz lat? Dwanaście - odpowiedział. Na co ksiądz: Jak ten czas szybko płynie... - wspominają Magdalena i Sławomir Leśniewscy. Nigdy nie przeszedł obojętnie obok drugiego człowieka, zawsze się zatrzymał i zamienił kilka słów. - Pozostanie w naszych sercach z życzliwym uśmiechem na twarzy. Dziękujemy Panu Bogu za wszelkie dobro, które otrzymaliśmy przez dar jego życia i wiernej kapłańskiej posługi -podkreśla małżeństwo Leśniewskich.

Autorytet

Robert Bielecki - lider męskiego ruchu maryjnego "Wojownicy Maryi" działającego przy parafii MB Częstochowskiej w Garwolinie podkreśla, że ksiądz prałat był dla niego prawdziwym autorytetem. - Jako mój parafialny pasterz, kiedy mieszkałem jeszcze na terenie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie, zawsze wskazywał mi drogę do Chrystusa i przyprowadzał do Niego poprzez zachęcanie do osobistego, czynnego uczestnictwa w życiu wspólnoty parafialnej, a w ten sposób zaangażowanie się w posłudze kościołowi - opowiada. Zauważa, że nie byłoby go tu, gdzie obecnie jest w kościele katolickim, gdyby nie spotkał na swojej drodze nawrócenia księdza Juliana.

- Zawsze uśmiechnięty, szukał kontaktu i w ten sposób budował relacje z drugim człowiekiem poprzez choćby krótką rozmowę, zawsze promieniowało od niego dobro i Boży spokój. A wszystko to dlatego, że jego służebne kapłaństwo w praktyce było wynikiem Jego osobistej relacji z Bogiem. To, o czym mówił podczas swoich homilii, kazań, zwracając zarazem uwagę na nienaganną polszczyznę, to jak w prosty sposób tłumaczył Pismo Święte, zawsze poruszało moje męskie serce - wspomina.

"Pora powoli się pakować"

- To był wspaniały, życzliwy, ciepły i gorliwy kapłan, służący ludziom i dbający o ludzi. Interesował się życiem parafian. W każdej wolnej chwili służył w konfesjonale -tak zapamięta  księdza prałata organista Andrzej Ostolski.  Przed śmiercią był u kapłana w mieszkaniu. - Powspominaliśmy, pożartowaliśmy. Był w bardzo dobrym nastroju. Nikt nie przypuszczał, że za tydzień będzie taka sytuacja. Choć na sam koniec, jak wychodziłem, on wspomniał: pora powoli się pakować. Zostało mi już niewiele czasu. Spytałem go: dokąd ksiądz prałat idzie? A gdzie mogę iść?-do domu Ojca - odpowiedział- wspomina Andrzej Ostolski.

ur/js