Pogoda teraz: 14°C | zachmurzenie umiarkowane
Reklama
Polemika w służbie fotografii
Lokalny konkurs wygrany, krytyka krytyków ruszyła. Odpowiedzi nie było, więc nożyce się odzywają. Pozwoliłem sobie zebrać najważniejsze komentarze z portali informujących o werdykcie jury i dla dobra fotografii wejść z nimi w polemikę.
Zacznę od tego, że w żaden sposób nie jestem związany z osobami uczestniczącymi w konkursie i nie wiedziałem, czyje są dane zdjęcia. Moim zdaniem pozwala mi to na jak najbardziej trzeźwą ocenę wyniku, a przynajmniej lekką polemikę z komentatorami tegoż. Zapraszam.
Fotografia, która zajęła I miejsce - fot. Alicja Sasimowska
„może to jest kwestia tego, że kompletnie nie znam się na fotografii, ale to zdjęcie moim zdaniem nie jest warte 300 zł...”
Żadne zdjęcie nie jest obiektywnie nic warte. Wartość ustalają odbiorcy danej pracy. Czy jest to odbiorca masowy czy w pewien sposób elitarne grono, to inna sprawa. Cieszmy się, że konkurs został rozstrzygnięty w sposób, który pozwala z tłumu prac wybrać coś rzeczywiście wartościowego. Jestem miło zaskoczony, że autorzy pohamowali swoje PR-owskie umiejętności i nie stworzyli konkursu, w którym wygrana następowałaby po zdobyciu największej ilości „lubię to”.
Miejmy na uwadze to, że nasze społeczeństwo nie ma świadomości estetycznej, jeśli chodzi o fotografię. Jesteśmy zbiorem osób tworzących miliardy zdjęć, a jednak nasze zainteresowanie wzbudza bardziej zdjęcie wymiotującego celebryty niż jakaś dobra, autorska fotografia świadomego twórcy.
Przyznajmy się – ile każdy z nas wie o historii fotografii, ile mamy zdjęć w domu, które pełnią funkcję inną niż tylko pamiątkową? Kiedy byliśmy na prestiżowej wystawie zdjęć? Jesteśmy ignorantami, jeśli chodzi o fotografię. Budujemy jej obraz przez własne zdjęcia, nazywamy się specjalistami i fotografami, a świadomości fotograficznej w nas nie ma.
Dlatego potwierdzę – dobrze, że wynik konkursu określiły jednostki świadome. Pozwoli to nam kształcić obraz dobrej fotografii w społeczeństwie, a to już jakiś początek.
Odnośnie wygranej fotografii: „...zbyt głęboka filozofia do zbyt płaskiego przekazu...”
To nie kwestia głębokiej filozofii, ale świadomości artystycznej osoby uzasadniającej werdykt jury. Przekaz zdjęcia nie jest w żadnym wypadku płaski – zmusza do myślenia, absorbuje odbiorcę i zatrzymuje go na dłużej, przy okazji ciesząc oko formą. Problem z zauważeniem tego może wynikać z różnych kwestii, jednak nie mnie to rozstrzygać.
„specjalistą to ja nie jestem, ale również uważam, że było sporo zdjęć dużo lepszych... mówmy sobie szczerze... kto oglądając zdjęcie będzie nad nim stał dwa dni i układał do niego historyjkę… to tak jakby stanąć w lesie i się zastanawiać nad brzozowatością brzozy... nie przemawia ono do mnie kompletnie...”
Stał nad zdjęciem i badał je będzie ten, który fotografią się pasjonuje i wierzy w to, że jest jedną z gałęzi sztuki i pozwala na piękną, osobistą wypowiedź.
Czy wyżej przytoczone porównanie jest właściwe? Nie wydaje mi się. W tym wypadku oceniamy dzieło stworzone przez danego twórcę – określamy sens i wartość pracy. Refleksja nad brzozowatością brzozy nijak się ma do tego. Skutkiem tego stwierdzenia mogłoby być stworzenie obrazu brzozy, który byłby przekaźnikiem emocji jego twórcy. To już może aspirować do miana „dzieło”.
Dana praca nie musi do nas przemawiać. Jesteśmy różni, mamy różne gusta – doceńmy jednak to, że grupa osób znających się na danym zagadnieniu stara się nam - „masowości”, wskazać jakiś kierunek. Bez tego zginiemy kiedyś w natłoku kiczu i zdjęć rodem z brukowców.
„racja, kolory są fajnie zestawione. Ale osobiście uważam, że nie ma takiego przeciętnego Polaka, który nie będąc pasjonatem fotografii, że już nie wspomnę o pewnej wiedzy w tym temacie, spojrzy na to zdjęcie i pomyśli, "o jejku, co robi tu to pranie? Kto je rozwiesił?!!" Dla ludzi (że tak się wyrażę) normalnych widok tej fotografii nie wzbudzi żadnych innych myśli jak np. "o, jest pranie i kilka zabawek, łaaaaaaaaaaał".”
Tym bardziej uzasadnione jest istnienie takich konkursów. To, że „normalnemu” odbiorcy się to nie spodoba, nie stanowi żadnego argumentu. Konkurs, poza rywalizacją, służy także edukacji. Jeśli sprowadzimy to do ulegania masowości, staniemy w obliczu samonakręcającej się machiny, spłaszczającej (w tym wypadku) naszą świadomość estetyczną do ogółu. Powszechna równość jest szlachetną ideą, ale utopijną, o czym wiemy z historii.
Krótkie uzasadnienie odrzucenia innych, najczęściej proponowanych zdjęć:
fot. Sylwia Bajera
Zdjęcie ma co prawda pewną wartość dokumentalną, jednak jest to opowieść prosta, jasna i małej wagi. Jasny przekaz, pozbawiony refleksji. Zdjęcie dokumentujące istnienie jakiegoś zakładu obuwniczego, w którym niby wszystko jest jasne, ale napisy nie korespondują w sposób atrakcyjny z resztą zdjęcia. Są opisem miejsca, obdzierają zdjęcie z nutki tajemniczości, określają całość, która w oczach odbiorcy przestaje być czymś atrakcyjnym, a staje się prostą fotografią, bez autorskiego komentarza. Jest prosto i łopatologicznie. Dobrze by wyglądało w prasie, ale w konkursie zdjęcie raczej do wyróżnienia niż na nagrodę.
fot. Michał Dybcio
Zdjęcie wyraźnie aspiruje do nazwania się fotografią street. Jednak widać tu tylko ludzi idących ulicą, którzy są jakoś określeni przez napis, który nijak nie daje się powiązać z bohaterami (zakładając, że są nimi dwie osoby na pierwszym planie). Zdjęcie o wszystkim, opowiada o niczym.
Na niekorzyść autora działa jeszcze wrażenie, że zdjęcie to miało przedstawiać ludzi idących ulicą, jednak pewien strach przed linczem, obawa przed kontaktem z potencjalnymi modelami, sprawiły, że obiektyw został skierowany w dół, a zdjęcie strzelone z biodra (nie widzę przeciwskazań, gdy wartość danej sytuacji jest większa w kontekście dokumentalnym). Wydaje się to zrobione „na chybcika” i bez pomysłu.
Na chwilę zbaczając z tematu: Pamiętajmy, że na ulicy, w miejscu publicznym możemy robić zdjęcia każdemu, bez obawy o to, że zostaniemy jakkolwiek pociągnięci do odpowiedzialności prawnej za takie działanie. Mamy prawo, mamy możliwości, mamy ochotę – więc działajmy. Nie zapominajmy tylko o tym, że ciąży na nas później odpowiedzialność za potencjalnego modela.
fot. Ada Maciejowska
Głównym atutem tej fotografii jest uchwycenie Bressonowskiego decydującego momentu. Problem w błahości tegoż – zdjęcie jest opowieścią o dziewczynce, która spogląda na kruka/wronę i tylko tyle. Co prawda można by się posilić o jakąś dłuższą, głębszą interpretację, jednak byłoby to tworzone na siłę. Czemu?
Forma plastyczna zdjęcia wskazuje na niską świadomość fotograficzną twórcy. Krótko – obraz ginie w czerniach i kontraście. Jakikolwiek przekaz burzy warstwa wizualna. Uprzedzając komentarze – to nie kwestia sprzętu. Dany obraz został po prostu poddany zbyt forsownej obróbce, nijak nie podkreślającej przekazu. Pochwalić można zauważenie danego momentu. Jednak mam ciągłe przeczucie, że nie został on należycie wykorzystany (jak w poprzednim przypadku kwestia strachu przed fotografowaniem osób na ulicy). Można by tu stworzyć genialny w swojej treści kadr, robiąc dziewczynce portret z krukiem jedzącym resztki na drugim planie. Jasny przekaz naładowany symboliką.
(Mariusz Rutkowski) 2012-10-20 08:13:49
{jb_greenbox}Autor jest absolwentem Europejskiej Akademii Fotografii. Pracował m.in. dla dziennika „Metro”, portalu „Gazeta.pl”, magazynów „Kuchnia” i „Dobre Rady” oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Aktualnie związany jest z magazynem studenckim UW, w którym rusza jego autorska rubryka. Na co dzień pracuje w http://www.facebook.com/zdjeciamartyimariusza.{/jb_greenbox}
Zdjęcia pochodzą z galerii zdjęć Spaceru fotograficznego. Wszystkie zdjęcia dostępne są TUTAJ.
Aplikacja egarwolin.pl
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Obserwuj nas na 
Google News
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Reklama
Komentarze opinie
Podziel się swoją opinią
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.Zaloguj się
Reklama
Wideo eGarwolin.pl
Reklama
Reklama
- Dzisiejsze 0
- Praca 161
- Usługi i firmy 55
- Nieruchomości 44
- Motoryzacja 24
- Dom i ogród 23
- Elektronika / AGD 18
- Rolnicze 17
Reklama
Reklama
Beznadziejny artykuł, beznadziejny recenzent. Po co organizować coś, by zachęcić kogoś do zarażenia pasją, żeby mu później zrobić taki pojazd. Zresztą przyjrzałem się zdjęciom tego recenzenta i nic mnie tam nie urzekło, jak to mówi "zdjęcia płytkie, mógł podejść inaczej".Zapraszam za rok - ciekawe ile osób przyjdzie by dostać później publiczne biczowanie.
[quote name="zooj"][...] Drodzy komentujący - na fotografii trzeba się znać , uwierzcie - jeśli się skończyło w tym kierunku studia , pracuje sie w tym zawodzie ma sie durzoooo [...] [/quote]Przede wszystkim, należy znać się na ortografii! Jak ignorancie napisałeś "dużo"?
"... Co prawda można by się posilić o jakąś dłuższą, głębszą interpretację, jednak byłoby to tworzone na siłę. Czemu? ... "No właśnie .. czemu ale już w odniesieniu do pierwszego z wywodów na temat werdyktu ? Po co ta na siłę budowana interpretacja i uzasadnienie wyboru ???? !!!! Ktoś tylko napisał, że nie zna kryteriów wyboru ale gratuluję 3 innym autorom prac wskazanych jako linki .. więc o co chodzi Panie i Panowie najlepiej znający się na fotografii i na siłę lansujący się poprzez ignorancję wszystkich wokoło ? "zooj" .. nie czas do szkoły lub na ostygnięcie emocji ? - kolejny domorosły filozof?
:D ! SUPER artykuł , ale Chłopie piszesz nie dla Garwolinian jak widać :) ! już po mimo tego ze starasz się pisać "jak dla laików " ludzie i tak nie rozumieją :)) no niestety .. odbiorcy powinni sie podszkolić i wrócić za parę lat :D POZDRAWIAM SERDECZNIE ! oby tak dalej !!
Super artykuł ! Tak to jest , jeśli cos widzimy to sie na tym "znamy" , "o gustach sie nie dyskutuje" - to sformułowania używane przez nadętych ludzi . Ciekawe czemu nikt się nie wypowie na temat cząstek kwantowych ?? haha To właśnie świadczy o ignorancji / arogancji . Drodzy komentujący - na fotografii trzeba się znać , uwierzcie - jeśli się skończyło w tym kierunku studia , pracuje sie w tym zawodzie ma sie durzoooo ( to mało powiedziane ) większe pojęcie od przeciętnego zjadacza chleba .Taki przykład : czy chcieli byście aby robił wam operacje domorosły fascynat chirurgij ??? ... czy jednak wolelibyście wybrać lekarza po studiach , z doświadczeniem w zawodzie ? hmm Tak, teraz każdy robi zdjęcia ,stało sie to tak powszechne i może przez to każdy uważa sie za fotografa ... Otóż TAK NIE JEST . :)
c.d.a po nim owy komentarz:"... zbyt głęboka filozofia do zbyt płaskiego przekazu ..." Pomyśl wiec o czym piszesz i zamieść link do tej dyskusji na fb :)
MariuszR .. na fb mamy taki oto komentarz: No cóż .. nie znam kryteriów wyboru najlepszego zdjęcia - gratuluję jednak autorom zdjęć:tu linki do opublikowanych w tym poście owych 3 zdjęć.Do niego odpowiedź:"Csik W Garwolinie Jury wybrało spośród wszystkich nadesłanych fotografii (około 100) przynajmniej 5 zdjęć, które predysponowały do miana najlepszego z tegoż spaceru. Zdjęcia te były reportersko bardzo dobre, świetnie ujęto na nich momenty zdarzeń ulicznych. Jury wybrało jednak zdjęcie o nieco innym charakterze, a mianowicie fotografię bardzo klimatyczną i poetycką.Zdjęcie podwórka widzianego z ulicy, które wykonała Alicja Sasimowska, nie przedstawia żadnych osób, a jednak jest to opowieść o mieszkańcach budynków, które widać w tle. Widz może sobie sam skonstruować taką opowieść widząc dziecięce zabawki i suszące się pranie. Kto zostawił zabawki? Kto rozwiesił pranie? Każdy może sobie sam wymyślić odpowiedź i każda będzie ciekawa. Fotografia Ali jest zatem fotografią wymagającą, wymaga zaangażowania widza, porusza jego wyobraźnię i stawia pytania. Zdjęcie to, jest również bardzo ciekawe pod względem wizualnym: prosta lecz niebanalna kompozycja oraz niezwykły klimat który tworzą miękkie światłocienie,stonowane jesienne kolory izderzone z nimi jaskrawe barwy plastiku, to jego największe atuty."
a gdzie zdjęcia kozlovsky photography :D :D ? pzdr :P
Taki komentarz nic nie wnosi do dyskusji na temat zdjęć, ani w żaden sposób ich nie broni. Używanie określeń "straszne" i "żałosne" sprowadza dyskusję do kłótni faktu z super expresem.Artykuł byłby straszny, gdyby zdjęcia w nim zamieszczone, były bez uzasadnienia zmieszane z błotem. A tego udało się uniknąć.Poza tym, jeśli ktoś upublicznia swoje zdjęcia, przez wysyłanie ich na konkurs, musi przy okazji liczyć się z tym, że zostaną poddane krytyce. Nie walczmy z tym, bowiem w normalnych warunkach, rzadko trafia nam się darmowa możliwość poddania swoich prac krytyce.To że krytyka boli, wszyscy wiemy - jednak bez niej osiągniemy pewien poziom stagnacji i zamkniemy się w kole wzajemnej adoracji. Motywowani do pracy, nie motywowani do rozwoju.Nie musimy mieć wszyscy jednego zdania, ale też w żaden sposób inne zdanie na temat danych prac, nie zostało przytoczone. Jeśli ktoś ma bronić tych prac to zapraszam - merytoryczna dyskusja jest zawsze cenna.Co do cytatu - tak dotyczyło to opisu wygranego zdjęcia. Więc de facto zdjęcia też. Nie wiem jak można nie widzieć powiązań. Czepianie się trochę na siłę :)
"Miejmy na uwadze to, że nasze społeczeństwo nie ma świadomości estetycznej, jeśli chodzi o fotografię".Miejmy też na uwadze, że zdjęcia takie, siakie, czy owakie nie stanowią o naszym lepszym bądź gorszym istnieniu. To tylko dodatek. Więc nie dajmy się zastraszyć "znawcom", którzy "chcą wskazywać właściwy kierunek". Z niską świadomością czy bez, sami wybierajmy, to co nasze oczy cieszy i tyle... Odebrałam ten artykuł jako treść bardzo nadętą.
I cytat "zbyt głęboka filozofia..." z tego co czytałam nie dotyczył zdjęcia, ale długiej wypowiedzi uzasadniającej wybór. Po co ta nieprawda?
To straszne że powstał taki artykuł. Myślę że autorzy pokazanych tu zdjęć zgodzą się ze mną. Wzięli udział w konkursie a teraz czytają o błachości, prostocie i małej wadze swoich prac. Wychodzi na to że wszyscy musimy mieć jednakowe zdanie i nie wolno nic dodać od siebie. Żałosne.
Ale mnie znudził ów obronny "artykuł"...