Razem dookoła świata

Harcerze z czterech drużyn z Hufca „Orłów” spędzili prawie dwa tygodnie na obozie skautowym w Ahlen. O niezwykłym wyjeździe opowiada komendantka polskiego podobozu pwd. Sylwia Larkiewicz. Harcerzom i skautom przyświecało hasło: „Gemeinsam rund um die Welt * Razem dookoła świata”.

Pewnego letniego popołudnia z pociągu na stacji PKP w Łaskarzewie wysypała się całkiem spora gromadka zmęczonych postaci w czarnych koszulkach z wesołymi nadrukami. Młodzi podróżnicy uginali się pod ciężkimi plecakami, a na pierwszym peronie czekali na nich wytęsknieni rodzice oraz rodzeństwo. Pan konduktor pobłażliwie spoglądał na ten dziwny wyładunek – dla niego już mniej tajemniczy, bo przecież sprawdził bilety i trochę złośliwie drwił z bagaży zagradzających przejście w przedziałach.

Gemeinsam rund um die Welt

Na owych czarnych koszulkach widniała kula ziemska opasana sznurem związanym u dołu węzłem płaskim. Wokół Ziemi podążały różne środki lokomocji od samolotu, przez pociąg po żaglówkę. Na tle globu znajdowało się hasło: „Gemeinsam rund um die Welt * Razem dookoła świata”. Pod rysunkiem zaś - liczba 2014, a pod nią kolejne dwie linijki napisu – „DPSG Ahlen & Enniger” i „ZHP Hufiec Garwolin”.

Właściwie te nadruki wtajemniczonym powiedziałyby wszystko – oto harcerze należący do garwolińskiego hufca Związku Harcerstwa Polskiego wracają z obozu w Niemczech, gdzie gościli u skautów z Deutsche Pfadfinderschaft Sankt Georg (niemiecka katolicka organizacja skautowa, mająca za patrona Św. Jerzego), dokładniej: ze szczepów stacjonujących w Ahlen i Enniger. Ktoś bardziej wnikliwy sprawdziłby, że obie te miejscowości znajdują się w Nadrenii Północnej – Westfalii, czyli aż 1000 km od Łaskarzewa. Można by też z koszulek wyczytać, że obóz miał swoją tematykę – podróż dookoła świata. Węzeł płaski zaś symbolizuje przyjaźń i braterstwo, co oznacza, że środowiska te należą do wspólnoty jaką jest skauting, a w tym momencie zaczęły bądź kontynuują razem wspólny projekt.

I tak właściwie, w przedsięwzięciu tym brali udział harcerze z łaskarzewskich drużyn: 100 WDH Arbaro (Zespół Szkół nr 2), 122 DH Kormorany (Zespół Szkół nr 1), 21 DHiZ Fantazja (Szkoła Podstawowa w Krzywdzie) oraz z 3 DH w Parysowie. Spędzili prawie dwa tygodnie na obozie skautowym w Ahlen. Komendantką polskiego podobozu była pwd. Sylwia Larkiewicz, jej zastępczyni to pwd. Alicja Sapryk, natomiast trzeci opiekun i jednocześnie oboźna to druhna Klaudia Leszczyna.

Jak to się stało, że doszło do tego spotkania?

Cała historia zaczęła się na początku 2012 roku na seminarium skautowym Start-Up w Poznaniu, zorganizowanym pod patronatem Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży. Spotkanie miało pomóc nie tylko w prawidłowym napisaniu wniosku o dofinansowanie spotkania harcerzy, ale także w znalezieniu partnerskiej drużyny czy szczepu.

I już latem tego samego roku gościliśmy na Stanicy Polewicz troje liderów z Niemiec, którzy przyjechali zobaczyć, jak pracujemy, jakie mamy warunki, jacy jesteśmy. Całą zimę zajęło planowanie programu obozu, pisanie wniosku, planowanie wspólnych dwóch tygodni na Polewiczu – tym trudniejsze, że odbywało się drogą listowną – obliczyliśmy, że napisaliśmy razem ponad sto maili! Projekt został przyjęty, PNWM przyznał nam dotację i latem 2013 roku bawiliśmy się świetnie na naszym terenie. Niemieckim pfadfinder i naszym harcerzom bardzo się podobało, skauci obojga narodów (plus jeden Amerykanin i jeden Holender) zaprzyjaźnili się, nie chcieli wręcz wracać do domów. Pożegnanie łączyło się ze słowami głównego lidera niemieckiego podobozu: „Baliśmy się was i nie spodziewaliśmy się, że będzie tak fajnie, dziękujemy! Zapraszamy w przyszłym roku do nas!”

To pojechaliśmy!

W połowie lutego wspólnie napisaliśmy kolejny wniosek, tym razem w Niemczech, bo przedstawiciele strony polskiej pojechali do Ahlen na zwiad. I tak oto, w drugiej połowie lipca grupa dwudziestu jeden harcerzy ruszyła pociągiem w świat. Lekka trema, ciekawość świata, chęć przeżycia przygody – to jest to, co nas pognało tysiąc kilometrów na zachód.

I co zobaczyliśmy? Zwiedziliśmy ZOO w Dortmundzie, wielką gotycką katedrę w Kolonii, Muzeum Czekolady Lindt (ach, te próbki czekolady!). Bawiliśmy się w Maxi-Parku w Hamm, uczyliśmy się wspinać i ubezpieczać w imponującej hali wspinaczkowej znajdującej się w olbrzymim budynku starej kopalni węgla. Zaliczyliśmy kilka wizyt na ahleńskim basenie otwartym (co drugi dzień), codziennie niemal jeździliśmy na wypożyczonych dla nas rowerach – w tym odbyliśmy dwie wycieczki do miejscowości odległych o kilkanaście kilometrów (Enniger i Hamm). Były też inne atrakcje, na przykład „Spielmobil” – auto wypełnione przeróżnymi grami, pojazdami, akcesoriami do zabaw ruchowych – albo „wutzball” – gra podobna do amerykańskiego footballu. Przygotowano też prawdziwą dyskotekę tylko dla uczestników obozu – tańce na polu namiotowym trwały do pierwszej w nocy.

„ Zwiedzali” cały świat

Oczywiście, wszystkie dni miały swoje motto, związane z jakimś krajem czy kontynentem. Byliśmy więc nie tylko w Niemczech, ale „zwiedziliśmy” cały świat. Dzięki tematycznym zabawom, skautowym grom, podchodom – udało się poruszyć naszą wyobraźnię i odkryć nowe lądy.

W niedzielę zaś wszyscy wzięliśmy udział we mszy św. w kościele rzymsko-katolickim w Ahlen. Ksiądz bardzo ciepło powitał naszą grupę, a podczas kazania podszedł z mikrofonem do druhny Sylwii Larkiewicz i zadał kilka pytań: skąd dokładnie przyjechali polscy harcerze, jak się zaczęła współpraca z tamtejszymi szczepami, no i wreszcie – jak jest po polsku „serdecznie witamy”. Przy okazji przyjrzeliśmy się chrztowi małej Fenji, której mama jest również związana ze środowiskiem skautowym.

Któregoś dnia zawitał na obóz dziennikarz z lokalnej gazety „Die Glocke” („Dzwon”) – swój artykuł rozpoczął następująco: „Polana w parku Langst pod Górą Saneczkową (Rodelberg) od tygodnia jest zajęta przez dwie czarne jurty i sześć białych mniejszych namiotów (…) Razem czterdziestu skautów Polski i z Ahlen spędza tam swoje wakacje.” Zakończył natomiast opisem wspólnych wieczorów z gitarą przy ognisku, gdzie śpiewaliśmy na przemian polskie, niemieckie i angielskie piosenki. Czytaj dalej>>>

A jak wyglądał zwykły dzień na obozie?

Harcerze mieli wspólne dyżury w kuchni, w toaletach czy przy sprzątaniu domu, zwanego Pumpenhausem. Wszystkie gry, zabawy przygotowywane były wspólnie, w przemieszanych polsko-niemieckich składach. Wspólnie spożywaliśmy posiłki. Początkowo nam, Polakom, trudno było się przyzwyczaić, że w porze obiadowej dostawaliśmy lunch, czyli właściwie drugie śniadanie, natomiast porządny ciepły obiad był dopiero wieczorem. Dłużej też się spało, częstokroć program zaczynał się dopiero o godzinie 11.

Piloty robiły furorę

Niemieckim skautom bardzo spodobał się dzień polski – zaprawa (czyli poranna gimnastyka), apel z musztrą oraz kontrolą czystości w namiotach. Piloty czyli wyrzucanie zabałaganionych posłań z namiotu zrobiły wręcz furorę. Na pewno stereotypowo każdy pomyślał, że to polskie dzieci zasłużyły na piloty. Otóż nie! Niemieccy liderzy zadziwieni byli wręcz porządkiem naszych harcerzy. I obiecali, że na pewno będą się bawić w polskie apele! Ostatniego wieczoru wszyscy uczestnicy zostali obdarowani przez gospodarzy masą prezentów: basen, kredki, farby, plecaczki i inne gadżety. Nastąpiło pożegnanie, popłynęło trochę łez, było sporo uścisków. „Żółwik, beczka i piąteczka” – no, cóż, nauczyli się Niemcy trochę polskiego… Ostatnią noc tak jak i pierwszą spędziliśmy w pociągu – znów kuszetki w ekspresie Jan Kiepura. Potem odpoczynek w Warszawie Wschodniej i przesiadka do osobowego Kolei Mazowieckich.

Rzecz ciekawa – na stacji w Łaskarzewie zaraz po przywitaniu z rodzicami, nastąpiło też pożegnanie równie rzewne, jak to poprzedniego dnia z niemieckimi skautami, uściski i obietnice: „Za rok też gdzieś razem jedziemy!”.

PS. – Relację przygotowała pwd. Sylwia Larkiewicz, jedna z osób wchodzących w skład zespołu zagranicznego Hufca ZHP „Orłów” w Garwolinie, koordynującego hufcową współpracę międzynarodową. Po latach doświadczeń doszliśmy do wniosku, by unikać dużych – a co za tym idzie – raczej anonimowych spotkań i koncentrować się na wieloletnim współdziałaniu konkretnego naszego środowiska harcerskiego z konkretnym skautowym partnerem. I tak ma się rzecz w przypadku współpracy ze skautami angielskim, ze skautami z Serbii, z lwowskimi skautami, ze skautami z Niemiec i Włoch – uzupełnia komendant hufca hm. Zbigniew Winiarek. W 2016 roku zaprosimy naszych skautowych przyjaciół na piątą edycję międzynarodowego obozu przyjaźni pod nazwą Drop into Poland (Wpadnij do Polski). A to już prawie wyczyn…

(Hufiec „Orłów”, oprac. ur) 2014-08-11 13:37:05