Esperal i życie w trzeźwości – jak budować zdrowe nawyki po wszywce alkoholowej?

Esperal, choć stanowi istotny etap w procesie leczenia uzależnienia od alkoholu, nie jest końcem drogi do trzeźwości. Wręcz przeciwnie – często stanowi jej początek. Substancja czynna zawarta w leku (disulfiram) działa w sposób awersyjny, wywołując silne i niebezpieczne reakcje organizmu w przypadku spożycia alkoholu. Dla wielu osób farmakologia to skuteczne narzędzie wspierające abstynencję. Jednak utrzymanie trzeźwości nie zależy wyłącznie od sposobu działania wszywki. Kluczowe jest świadome kształtowanie nowych, zdrowych nawyków u pacjenta i tworzenie rzeczywistości wolnej od alkoholu.

Popularna wszywka alkoholowa, czyli Esperal, daje realną szansę na zatrzymanie ciągu alkoholowego i wzmocnienie decyzji o trzeźwości. Prawdziwa zmiana wymaga jednak systematycznej pracy nad sobą. Życie po zaszyciu to bowiem reorganizacja codzienności, zarówno na poziomie fizycznym, jak i emocjonalnym. Niezbędne staje się wypracowanie skutecznych sposobów radzenia sobie z głodem alkoholowym, stresem czy poczuciem pustki, które wcześniej zagłuszano alkoholem. W procesie zdrowienia z choroby alkoholowej nie chodzi zatem jedynie o unikanie picia. To przede wszystkim stopniowe zastępowanie destrukcyjnych wzorców zachowań konstruktywnymi alternatywami.

Esperal dostępny jest w polskich aptekach na zlecenie lekarza pod nazwą rynkową Disulfiram WZF. Mechanizm jego działania opiera się na celowym zaburzeniu metabolizmu etanolu w organizmie. W warunkach fizjologicznych alkohol etylowy jest rozkładany w ludzkiej wątrobie do aldehydu octowego. Następnie przekształcany do nieszkodliwego kwasu octowego przez enzym dehydrogenazę aldehydową. Disulfiram blokuje proces wydzielania tego enzymu, powodując nagromadzenie toksycznego aldehydu octowego po spożyciu alkoholu.

Czym jest i jak działa wszywka? W przypadku spożycia alkoholu przez osobę z wszytym Esperalem, w jej organizmie dochodzi do zatrucia i powstania reakcji disulfiramowej. Objawia się ona m.in. silnymi bólami i zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami, tachykardią, dusznością, spadkiem wartości ciśnienia tętniczego krwi, a nawet utratą świadomości. Dolegliwości te są na tyle intensywne, że skutecznie zniechęcają pacjenta do ponownego sięgnięcia po alkohol. Działanie wszywki alkoholowej nie polega więc na bezpośrednim leczeniu przyczyn uzależnienia, ale na wytworzeniu silnej reakcji negatywnej na spożycie alkoholu, co wspiera utrzymanie abstynencji. Najczęściej wystarcza sama świadomość możliwości wystąpienia niebezpiecznych objawów, by pacjent nie sięgał po alkohol.

Efekt terapeutyczny utrzymuje się średnio od 8 do 12 miesięcy od zabiegu implantacji wszywki. Zależy przede wszystkim od dawki leku i indywidualnych czynników metabolicznych pacjenta. Ponieważ disulfiram nie wpływa na psychiczne aspekty uzależnienia, najlepsze rezultaty przynosi połączenie terapii farmakologicznej z psychoterapią i wsparciem terapeutycznym.

Choć Esperal, jako wszywka alkoholowa zawierająca disulfiram, stanowi skuteczne wsparcie w leczeniu alkoholizmu, nie może być traktowany jako jedyna forma terapii. Uzależnienie od alkoholu to bowiem problem wielowymiarowy. Obejmuje nie tylko aspekt fizyczny, ale również psychiczny, emocjonalny i społeczny. Bez równoległego wsparcia terapeutycznego osoba uzależniona zaszyta Esperalem może pozostawać w stanie silnego napięcia psychicznego. Uciążliwy jest dla niej ponadto nieprzepracowany głód alkoholowy oraz brak umiejętności radzenia sobie z codziennymi trudnościami. Psychoterapia indywidualna lub grupowa pozwala zrozumieć mechanizmy nałogu, uczy uzależnionych technik unikania wyzwalaczy oraz pomaga odbudować zdrowe wzorce zachowań. Dzięki niej pacjent rozwija w sobie zdolności emocjonalnej autoregulacji i wzmacnia motywację do utrzymania stałej trzeźwości.

Esperal działa doraźnie i warunkowo. Jego skuteczność maleje po kilku miesiącach, natomiast umiejętności nabyte podczas psychoterapii zostają z pacjentem na stałe.

W Centrum Medycznym Galmedic zabieg implantacji wszywki alkoholowej przeprowadzają doświadczeni specjaliści w warunkach ambulatoryjnych, z zachowaniem wszelkich standardów medycznych i higienicznych. Cała procedura trwa zwykle 20 minut i nie wymaga hospitalizacji pacjenta. Zabieg rozpoczyna się od skrupulatnej konsultacji lekarskiej, podczas której specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad medyczny. Ocenia stan zdrowia pacjenta, weryfikuje wskazania do zastosowania tabletek i eliminuje ewentualne przeciwwskazania do zastosowania disulfiramu. Warunkiem wykonania zabiegu jest całkowita trzeźwość pacjenta co najmniej 24 godziny przed jego planowanym rozpoczęciem.

Po pozytywnej kwalifikacji do zabiegu chirurg stosuje znieczulenie miejscowe w okolicy pola zabiegowego – najczęściej tuż nad pośladkiem. Tam również wykonuje niewielkie nacięcie skóry. Do przestrzeni podskórnej wprowadza tabletki z disulfiramem, a ranę precyzyjnie zszywa. Szwy zabezpiecza następnie jałowym opatrunkiem. Po zabiegu pacjent otrzymuje zalecenia pozabiegowe, informacje o możliwych skutkach ubocznych oraz przeciwwskazaniach do spożywania alkoholu. Implantacja Esperalu w Galmedic wykonywana jest z użyciem oryginalnego preparatu, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi terapeutycznymi. Pacjent może wrócić do codziennych aktywności już po kilku godzinach. Musi jednak zachować szczególną ostrożność w kwestii higieny i pielęgnacji rany oraz unikać wysiłku fizycznego przez pierwsze dni.

Esperal Radom – bezpieczne zaszycie alkoholowe w Centrum Medycznym Galmedic w Radomiu. Sprawdź ofertę placówki tutaj: https://radom.galmedic.pl/uslugi/esperal/.

Wspomaganie leczenia choroby alkoholowej z użyciem leku Esperal uznawane jest za bezpieczne i mało inwazyjne. Nie jest to jednak metoda dedykowana dla każdego uzależnionego. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są przede wszystkim schorzenia somatyczne, m.in. choroby wątroby, nerek, serca (nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca), choroby psychiczne, padaczka i uczulenie na disulfiram lub jakikolwiek inny składnik leku. Substancji nie wszywa się u chorych pod wpływem alkoholu i po jego spożyciu. Nie zaleca się również wszycia Esperalu u osób z niedawno przebytym udarem, niewyrównaną cukrzycą, a także u tych, którzy nie są świadomi skutków działania leku lub nie wyrażają dobrowolnej zgody na zabieg.

Do działań niepożądanych terapii uzależnień Esperalem zalicza się miejscowe reakcje zapalne, zaczerwienienie, ból w miejscu implantacji, ogólne zmęczenie i metaliczny posmak w ustach.

Zwykle po roku lek stopniowo traci swoją skuteczność farmakologiczną, a jego awersyjny wpływ na reakcję organizmu na alkohol ustępuje. Nie oznacza to jednak, ze ryzyko nawrotu uzależnienia również automatycznie maleje. Przeciwnie, zakończenie działania wszywki często zbiega się z psychologicznym kryzysem i pokusą powrotu do picia. Tuż po wszyciu Esperalu wielu pacjentów doświadcza tzw. początkowej trzeźwości. To stan mobilizacji i lęku przed reakcją disulfiramową. Chorzy za wszelką cenę unikają wówczas alkoholu w jakiejkolwiek postaci. Jednak z czasem organizm i umysł przyzwyczajają się do nowej rzeczywistości, a część osób odczuwa złudne poczucie kontroli nad nałogiem. Właśnie w tym momencie szczególnie ważna staje się ciągła praca nad sobą – uczestnictwo w psychoterapii, grupach wsparcia i budowanie trwałych mechanizmów trzeźwości.

Jeżeli pacjent odczuwa spadek motywacji, wzrost głodu alkoholowego lub pojawiają się u niego sytuacje wysokiego ryzyka nawrotu, warto rozważyć ponowną implantację Esperalu. Takie działanie może okazać się pomocnym wsparciem w dalszym wzmacnianiu abstynencji i przedłużaniu okresu trzeźwości. To szczególnie trudne w pierwszych 2-3 latach leczenia uzależnienia. W każdym przypadku decyzja powinna być poprzedzona konsultacją z lekarzem.

Głównym zadaniem wszywki alkoholowej jest wywołanie awersyjnej reakcji organizmu na możliwość spożycia alkoholu. Jednak mimo świadomości zagrożenia, wielu pacjentów po implantacji nadal doświadcza psychicznego głodu alkoholowego i okresowych pokus powrotu do nałogu. Codzienne życie osoby uzależnionej po wyborze tej metody leczenia wymaga nie tylko unikania alkoholu, ale również aktywnego zarządzania tzw. wyzwalaczami głodu. Należą do nich stres, samotność, konflikty rodzinne, presja otoczenia czy nawet określone miejsca i zapachy. Kluczowe jest więc unikanie okazji do picia, reorganizacja środowiska społecznego oraz konsekwentne budowanie zdrowych nawyków.

W radzeniu sobie z pokusami niezwykle pomocna okazuje się psychoterapia grupowa lub indywidualna, która uczy mechanizmów rozpoznawania głodu, technik odraczania impulsu oraz strategii radzenia sobie z napięciem emocjonalnym. Cennym wsparciem są także grupy samopomocowe (jak Anonimowi Alkoholicy AA), które wzmacniają poczucie wspólnoty i motywację do dalszej walki z nałogiem. Codzienna rutyna, aktywność fizyczna, zdrowa dieta i rozwijanie pasji to kolejne elementy sprzyjające trzeźwieniu i przeciwdziałaniu nawrotom choroby alkoholowej.

materiał płatny