Spektakl Tutaj Zostanę - relacja

W niedzielne (11.11.2008r) popołudnie na zakończenie obchodów Niepodległościowych w sali widowiskowej CSiK odbył się spektakl pt „Tutaj Zostaję” w którym udział wzięli, Uczniowie Szkoły muzycznej I stopnia w Garwolinie, Kabaret od Czapy, i męska część Chóru miasta Garwolina. Pomysł i realizacja tego spektaklu to zasługa pani Anny Żochowskiej. Wcześniejsze realizacje pani Ani przyjęte były życzliwie i gromko oklaskiwane, więc i tym razem można było spodziewać się wspaniałego przedstawienia. Ci którzy chcieli siedzieć podczas spektaklu musieli przyjść dużo wcześniej, ci który spóźnili się oglądali stojąc, siedząc na parapetach i podłodze.

Sam spektakl to przygotowanie pracy domowej głównego bohatera „Piosenka jako nośnik tradycji i skarbnica dziejów rodziny i ojczyzny” temat ten był rodzinną podróżą sentymentalną od czasów dziadka i pradziadka do czasów współczesnych a cała podróż odbyła się za pomocą piosenek związanych z patriotyzmem i sposobem na podtrzymanie się na duchu z czasach niewoli i zniewolenia. W spektaklu mieliśmy cały przekrój muzyczny od piosenek legionowych „Wojenko Wojenko”, „Serce w plecaku” do piosenek bardziej współczesnych. Nasi bohaterowie zapoznali nas ze swoimi przodkami, którzy służyli w Legionach Polskich, byli żołnierzami września 1939r, ale byli też bohaterami lat bardziej nam współczesnych, Gdańska '70 i lat 80. W spektaklu mogliśmy usłyszeć „czerwone Maki na Monte Casino”, „Warszawo ma”, były też piosenki z Powstania Warszawskiego oraz bardziej współczesne piosenki repertuaru Klenczona - „Biały Krzyż”, Czesława Niemena ” Czas jak rzeka” , Jacka Kaczmarskiego- „Katyń”

W spektaklu nie mogło zabraknąć też wspomnień o naszym patriocie Janie Pawle II który podtrzymywał ludzi na duchu w czasach komunizmu oraz Stefanie Wyszyńskim który w latach 50- tych był ostoją polskości.

Na sam koniec główny bohater młody chłopak zadał swojemu ojcu bardzo ważne pytanie które powinien zadać sobie każdy z nas, jako rodzić, jako młody człowiek „Dla czego ta wolność jest taka ważna skoro wy starsi nie umiecie nas do niej przekonać” ...