Wilga zawsze będzie w moim sercu

Rozmowa z odchodzącym trenerem Wilgi Garwolin Maciejem Kędziorkiem.

Po ostatnim treningu Wilgi przeprowadziliśmy wywiad z trenerem Maciejem Kędziorkiem, który po dwóch latach żegna się z zespołem z Garwolina. Nasza rozmowa jest niejako podsumowaniem pracy i wyników osiąganych przez drużynę prowadzoną przez Macieja Kędziorka. W sezonie 2009/2010 trener zajął z drużyną 5. lokatę, w tym roku – 7. miejsce w ligowej tabeli.

eGarwolin: Kiedy i w jakiej formie dowiedział się pan, że nie zostanie przedłużona umowa o pracę w Wildze na następny sezon?

Maciej Kędziorek: Zależy, jak na to spojrzeć – na spotkaniu po sparingu z Mazowszem Grójec poinformowałem prezesa, że jest to moja ostatnia runda. Z zamiarem odejścia nosiłem się wcześniej, jednak chciałem być fair wobec zawodników.

eG: Opinie kibiców na temat nieprzedłużenia z panem umowy są podzielone. Część zarzuca panu brak awansu, inni przyznają, że nastąpiło zmęczenie materiału. Jak odniósłby się pan do tego?

MK: Coś w tym jest. Chociaż patrząc na sprawę do strony organizacyjnej, uważam, że zrobiłem w Garwolinie dobrą robotę. Byliśmy jedynym klubem z czołówki, w którym wszyscy zawodnicy grają za darmo lub za pracę, którą załatwiał im prezes Mrugała. Proszę mi wierzyć, że na takim poziomie organizacyjnym klubu nawet Mourinho miałby problem, żeby awansować, ale jest to dłuższy temat, którego nie chcę poruszać.

eG: W ostatnich dniach dało się odczuć nagonkę na pana osobę. Zrobił pan wszystko, co była w pana mocy, aby Wilga Garwolin grała zgodnie z oczekiwaniami?

MK: Nie odczuwałem żadnej nagonki. Są w klubie osoby, które często zachowywały się bardzo fałszywie, ale jak powiedziałem, działo się to za moimi plecami i osobiście tego nie odczułem. Taka jest praca trenera, że musi być przygotowany na wszystko. Jak ktoś ma ambicje pracy w profesjonalnej piłce, nie będzie się przejmował podszeptywaniem za plecami.

eG: Niektórzy zarzucają wam złe przygotowanie w czasie przerwy zimowej. Co było waszym priorytetem w trakcie przygotowań do rundy wiosennej?

MK: Jeśli chodzi o przygotowanie fizyczne, to uważam, że zespół przez dwa lata wyglądał co najmniej dobrze. Gdyby została zachowana ciągłość treningu i wszyscy zawodnicy regularnie uczęszczaliby na treningi, wtedy nie byłoby takich pytań. Priorytetem była walka o awans. Niestety po przegranym meczu z Legionem Warszawa zeszło z nas powietrze .

eG: Jak by pan podsumował poczynania Wilgi na boisku w rundzie wiosennej?

MK: Niestety nie rozpieściliśmy kibiców, wpływ na to miało wiele czynników, o których nie będę już wspominał.

eG: Która drużyna zdaniem trenera spisywała się w całym sezonie najlepiej i kto najbardziej zasłużył na awans ?

MK: Zdecydowanie Targówek

eG: Odważyłby się pan ocenić zawodników? Ktoś pana mile zaskoczył albo rozczarował?

MK: Nie mam problemów z brakiem odwagi, jednak mam zasadę, że „co się dzieje w Vegas, zostaje w Vegas”, czyli krótko mówiąc, co jest mówione w szatni, zostaje w szatni. Jestem przeciwnikiem publicznego oceniania zawodników.

eG: Miał już pan może jakieś propozycje z nowych klubów?

MK: Tak, jestem w trakcie negocjacji z dwoma klubami. Myślę, że do 23 czerwca wszystko będzie jasne.

eG: Jak pan podsumuje swoją pracę w Wildze?

MK: Nie mnie to oceniać, od tego są dziennikarze, kibice… Szkoda, że ostatnia runda zaciemniła trochę obraz całości.

eG: Rozstaje się pan z Wilgą w zgodzie?

MK: Zdecydowanie tak, uważam te dwa lata za bardzo pouczający okres. Miałem możliwość pracy z naprawdę świetnymi ludźmi. Wielki szacunek należy się moim piłkarzom, tej grupie, na którą zawsze mogłem liczyć. Jestem wymagający i nerwowy, ale uważam, że obie strony zyskały na współpracy sporo. Miałem okazję pracować z tak wspaniałymi i niezawodnymi ludźmi jak Marcin Ożarek, Marek Saganek, Adaś Wojciechowski, Tadek Kowalski, Darek Wielgosz, Boguś Sobieska (mój najlepszy transfer do klubu). Żałuję tylko, że prezes Mrugała nie ma odpowiedniego wsparcia, gdyby było kilka osób takich jak on, pewnie sytuacja w klubie wyglądałaby inaczej. Wilga będzie zawsze w moim sercu.

eG: Panie trenerze, co powiedziałby pan na koniec swojej pracy zawodnikom i kibicom Wilgi?

MK: Zawodnicy to największy kapitał klubu, życzę im żeby pracowali jak najmocniej, a efekty na pewno przyjdą. Ciężko jest znaleźć drugą tak zaangażowaną grupę osób, szkoda, że nie wszyscy to doceniają. Kibicom bardzo dziękuję ze wsparcie, były takie mecze, że swoim dopingiem potrafili pociągnąć naszą grę. Do końca życia będę pamiętał zeszłoroczny mecz z Drukarzem. Myślę, że przed Wilgą dobre czasy, jeżeli nie zostanie zahamowany zapał w młodych trenerach i stworzy im się warunki do pracy, to za kilka lat klub zdecydowanie pójdzie do góry. Karol Zawadka, Łukasz Grążka czy Boguś Sobieska pracują na naprawdę wysokim poziomie. Wszystkim osobom, z którymi miałem okazję współpracować, kibicom, jeszcze raz bardzo dziękuję. Jak mówił Orest Lenczyk, pozdrawiam przyjaciół, a nieprzyjaciołom mówię do zobaczenia.

(Rozmawiał Łukasz Strachota) 2011-06-21 13:27:00