Woźniak: Włosi zbagatelizowali zagrożenie

7 stycznia skończył osiemnaście lat. Od półtora roku mieszka i trenuje we Włoszech. Jednak ostatnie kilkanaście dni spędza wśród najbliższych w Polsce. Rozmawiamy z Tomaszem Woźniakiem – pochodzącym z powiatu zawodnikiem Genoa CFC

ROZMOWA Z Tomaszem Woźniakiem, bramkarzem pochodzącym z powiatu garwolińskiego.

Włosi zbagatelizowali zagrożenie

Wszędzie dobrze, ale w Polsce i w Garwolinie najlepiej?

– Tak, lecz nie do końca. Obecna sytuacja we Włoszech zmusiła mnie do powrotu do Polski. Trzeba było przerwać treningi w moim klubie. Rozgrywki zostały zawieszone. Wszyscy wiedzą, co dzieje się w Italii. Z jednej strony cieszę się, że mogę trochę czasu spędzić z rodziną, a z drugiej nastąpiła nienaturalna przerwa w cyklu treningowym w mojej Serie A. Trzeba odnaleźć się w tej sytuacji. W związku z przerwą dostałem od klubu ćwiczenia i treningi, które robię w domu.

Kto pomaga?

– Oczywiście tato.

Nie widać go na filmie, który udostępniłeś na portalu społecznościowym...

– Ale zauważyłeś jakie dostaje piłki? Same ciasteczka. Tata zna się na fachu. Ma świetnie ułożoną nogę.

Od kilkunastu miesięcy gracz we Włoszech. Opowiedz o ostatnim czasie...

– Gram regularnie w rozgrywkach młodej Serie A do lat 18. Z drużyną zajmujemy czwarte miejsce za Atalantą, Sampdorią i Sassuolo. Trenuję z drugą drużyną, tak zwaną "Primaverą", a zdarzyło mi się kilkukrotnie uczestniczyć w zajęciach pierwszego zespołu, który ma swoje miejsce w Serie A.

Jak ocenisz czysto piłkarsko swoją postawę w tych spotkaniach?

– Z tygodnia na tydzień jest coraz lepiej. W ostatnich meczach pokazałem się z bardzo dobrej strony. Jestem podstawowym bramkarzem w U-18, dzięki ciężkim treningom. Zajęcia są tu intensywne, a ja znajduję uznanie w oczach trenerów. W ostatnich tygodniach miał odbyć się największy turniej we Włoszech - Viareggio cup, w którym miały brać udział drużyny z całego świata, lecz z oczywistych powodów został przełożony.

Były sygnały z innych klubów? Są zainteresowania?

– Analizujemy zapytania z klubów angielskich, francuskich oraz klubu hiszpańskiego, a także z jednego z większy włoskich. Czekam na rozwój sytuacji, ale wygląda to interesująco.

Jak radzisz sobie w szkole? Biegle władasz językiem?

– Wydaje mi się, że po włosku mówię już bardzo dobrze. Jadąc do Włoch znałem tylko język angielski. Ze szkołą jest również w jak najlepszym porządku.

Wprawiłeś się w kuchnię?

– Zawsze byłem fanem włoskich potraw. Bardzo lubię makarony. Codziennie w domu w Polsce robię sobie makarony w różnych smakach.

Sytuacja we Włoszech. Kiedy zaczęło dziać się źle?

– Na początku Włosi nie brali tych zachorowań na serio, lecz po pewnym czasie zaczęło się robić poważnie. Szczególnie w północnej części kraju. W moim regionie Liguria nie było do mojego wyjazdu osób chorych na koronowirusa. Trenowaliśmy i graliśmy do pierwszych dni marca. Do Polski wróciłem w pełni zdrowy. wbrew sugestii jednego zawistnego człowieka z Garwolina, który na jednym z portali społecznościowych pomówił mnie i mojego tatę sugerując, że jeżeli wróciłem z Włoch, to jestem od razu chory.

Czy klub czuwał nad wami?

– Lekarze klubowi cały czas trzymali pieczę nad naszym zdrowiem. Dostaliśmy specjalnie instrukcje, czego mamy nie robić, a co możemy. Ograniczyliśmy do minimum kontakty.

Jak ty zareagowałeś na koronawirusa?

– My Polacy jesteśmy bardziej zdyscyplinowani, co do przestrzegania przepisów. Włosi podchodzą do tego lekko i teraz mają tego skutki. Już na początku, gdy pojawiły się pierwsze zachorowania na północy Włoch, rodzice byli w stałym kontakcie z klubem, który odpowiadał, że to nic takiego poważnego.

Kiedy i kto podjął decyzję, że wracasz do Polski?

– Wraz rodzicami i władzami klubu ze względu na zawieszenie treningów została podjęta decyzja. Wszyscy wyjechali z klubu. Nawet mój kolega z Argentyny zdążył wrócić do domu.

Spodziewałeś się, że tak rozwinie się epidemia na świecie?

– Chyba nikt tego się nie spodziewał, ani we Włoszech, ani w Polsce. Widzę, że jesteśmy lepiej przygotowani jako Polska do tej sytuacji.

Genua jest niedaleko miejsca w kraju, gdzie wszystko się zaczęło...

– Dokładnie. Początek epidemii miał miejsce 250 kilometrów od mojego miejsca zamieszkania we Włoszech. W bardzo szybkim tempie rozprzestrzeniła się na pozostałą część kraju. Tak jak mówiłem, Włosi nie traktowali tej całej epidemii poważnie.

Co się mówi o rozgrywkach piłkarskich?

– Prawdopodobnie zostaną wznowione po świętach wielkanocnych, lecz cały czas sytuacja jest dynamiczna. Pozostaje czekać.

Będziesz miał obawy przed powrotem?

– Jeśli epidemia zostanie opanowana, wrócę do Włoch. Jestem profesjonalistą. Przynajmniej do końca czerwca obowiązuje moje porozumienie z klubem.

Jak spędzasz wolny czas?

– Trenuje, ćwiczę. Staram się aktywnie spędzać czas w miarę możliwości. Ponadto przygotowuję się do egzaminu na prawo jazdy oraz uczę się do matury, którą mam przyszłym roku.

Z jakimi przedmiotami będziesz się mierzył?

– Matematyką, językiem polskim, rozszerzoną geografią i językiem angielskim. Egzamin dojrzałości będę zdawał na naszym kraju.

(map), fot. archiwum zawodnika