
Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków prof. Jakub Lewicki wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego budynek kaplicy, położny w Tarnowie w gminie Wilga w powiecie garwoliński. Decyzja ta wywołała dyskusję wśród Internautów.
Zabytek z 2011 roku
Chodzi o Votum Aleksa, czyli drewniany budynek, który w 2011 roku stanął na prywatnej działce we wsi Tarnów nad Wisłą w gminie Wilga. Obiekt został zrealizowany na zamówienie mieszkańca miejscowości według projektu młodej pracowni Beton Marty i Lecha Rowińskich. Gdy budynek zmienił właściciela obiekt został wystawiony na sprzedaż z obowiązkiem przemieszczenia. Później nowy właściciel zaproponował zmianę jego użytkowania na dom letniskowy.
Wpis do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego przeprowadzono z urzędu na wniosek MWKZ prof. Jakuba Lewickiego. – Objęcie budynku indywidualną ochroną w formie wpisu do rejestru zabytków uzasadnia jego bardzo wysoka wartość artystyczna. Budynek w ocenie Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków jest dziełem minionej epoki, gdyż jest jednym z ostatnich przykładów drewnianej architektury sakralnej wznoszonej na ziemiach polskich od kilkuset lat i jest świadectwem bardzo wysokiego poziomu artystycznego tej architektury. Obecnie działalność inwestycyjna w dziedzinie drewnianej architektury sakralnej wyróżniającej się wysokimi wartościami artystycznymi praktycznie wygasła – czytamy we wpisie MWKZ na Facebooku.
Wpis ratunkiem
Wpis budynku do rejestru zabytków umożliwi jego ochronę i zachowanie. – Wpis kaplicy w Tarnowie do rejestru zabytków obok wpisu dworca centralnego w Warszawie jest drugą najważniejszą decyzją, jaką podjąłem jako konserwator zabytków. Wierzę, że wpis kaplicy w Tarnowie ochroni tę budowlę i zachowa ją jako wybitne dzieło architektury drewnianej, tak jak wpis dworca centralnego uratował ten budynek przed planowaną rozbiórką. Wpis umożliwi ratowanie kaplicy przez dotowanie remontu tego zabytku i jednocześnie wybitnego dzieła architektury drewnianej, które jest i będzie wymieniane we wszystkich opracowaniach architektury drewnianej w Polsce. Jeżeli jedyną możliwością zachowania kaplicy będzie jej translokacja w inne godne miejsce, powinno to nastąpić – zaznacza prof. Jakub Lewicki.
MWKZ przypomina także, że oryginalna koncepcja architektoniczna sprawiła, iż budynek tarnowski znalazł się na tzw. krótkiej liście - 45 realizacji, które w 2011 roku zostały nominowane do prestiżowej nagrody w konkursie architektury Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe. Budynek znalazł miejsce w międzynarodowej krytyce artystycznej. Wielokrotnie był publikowany w prasie architektonicznej w Polsce i na świecie.
Post z dyskusją w komentarzach usunięty
Pierwszy post o uznaniu kaplicy w Tarnowie za zabytek, opublikowany na facebookowym fan page'u MWKZ wywołał burzliwą dyskusję wśród Internautów. Został on jednak usunięty. Po jakimś czasie opublikowano drugi post. – Fajnie, że post wrócił choć problem pozostał. No i szkoda, że przy okazji skasowano wczorajsze komentarze – zaznaczył jeden z Internautów.
Internauta: "Zabytek to coś z minionej epoki"
Pod kolejnym wpisem także nie brakuje negatywnych opinii o decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. –Drewniana buda przypominająca domki, do których jeździłem z rodzicami na wakacje. Nie rozumiem, co w tym zabytkowego, zwłaszcza, że ma 12 lat – stwiedził inny komentujący. – Zabytek to coś z minionej epoki, a to jest obiekt z epoki obecnej. Mógłbym uznać to za współczesne dobro kultury, ale za zabytek nie – zauważył kolejny Internauta. Co Wy sądzicie o decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków?
Votum Aleksa – drewniany budynek, który w 2011 roku stanął na prywatnej działce we wsi Tarnów nad Wisłą w gminie Wilga. Obiekt został zrealizowany na zamówienie mieszkańca miejscowości według projektu młodej pracowni Beton Marty i Lecha Rowińskich.
Budowla ma 12 m wysokości, 9 m długości i blisko 5 m szerokości. Skarpa, na której stanął kościół, znajduje się tuż nad Wisłą. Szlachetność formy i krzyż na kalenicy chroni ten kawałek wiślanego brzegu przed współczesną dzikością. W XVII wieku wybudowano tam drewniany kościół, stąd drewno jako materiał. Tylna ściana budynku, za ołtarzem, jest przeszklona, a za nią rozpościera się widok z wiślanej skarpy; drewniana konstrukcja, pokrycie elewacji i proste meble z jasnego surowego drzewa – to wszystko nawiązuje do tradycyjnej, wiejskiej architektury i powoduje, że świątynia nie ingeruje w nadrzeczny krajobraz. Ideą architektów było zaangażowanie lokalnej społeczności w proces powstawania świątyni.
oprac. ur
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie