Czyj pomysł głupszy? Cz. 2

W tym samym czasie Koźlak razem ze swoimi kompanieros siedział i obmyślał dalszy plan działania.

- Muszę się wam do czegoś przyznać – powiedział Koźlak. – Założyłem się z Wokulskim o to, który z nas coś głupszego wymyśli i teraz on sądzi, że te przetasowania na stołkach to mój pomysł. Ale ja mam gdzieś cały ten zakład, bo co mi z wygranej choinki zapachowej i opony do stara 200, jak tu człowiek kompromituje się na całego… Zobaczcie, jakie są skutki jego drogi rowerowej. Dlatego my musimy wyjść z twarzą z obecnej sytuacji. Zróbmy coś megawielkiego, tak żeby wszyscy zapomnieli o konkursie na dyrektora.

- To może zorganizujmy Wielki Bal Sylwestrowy już w tym tygodniu? Zaskoczymy wszystkich – błysnął pomysłem Jaś Fasola.

- Zgłupiałeś? Bal sylwestrowy w listopadzie? – nie docenił inwencji kolegi Gryzli. – Poza tym Czesio mówił, że już go ten zakład nie obchodzi. Może lepiej zróbmy otwarcie szpitala. Zaprosimy telewizję, prasę, zrobimy bibkę w naszym pałacyku. Ludzie będą zadowoleni, a my pouśmiechamy się do prasy, porobimy fotki – tylko ty, Czesiu, popracuj nad uśmiechem, bo na wszystkich zdjęciach wyglądasz tak samo – pouczał Koźlaka Gryzli.

- Masz rację. Takie otwarcie z bibką dla znajomych i prasy to ciekawy pomysł! – ucieszył się Koźlak. – Będziemy mogli lobbować naszych ludzi, w luźnych rozmowach z prasą podsuwać sugestie, że nasz konkurs to nie takie zło. Przecież Bajdol to nasz przyczółek. Oni zawsze z nami ustalają, co ma być napisane. Tak więc za przysłowiowe ciasteczko i kawkę większościowy pakiet w Internecie mamy załatwiony.

- No a co z eBajdolinem? – chciał wiedzieć Jaś Fasola. – Niby są mali, ale ludzie też ich czytają. Ostatnio nawet ja czytałem, że bezradni z TzG chcą podać Wokulskiego do sądu za ścieżkę.

- Wiesz, Jasiu, oni są mali, nie mają siły przebicia, a poza tym ze wszystkimi układać się nie możemy – odpowiedział Koźlak. – Też czytałem, że donieśli na niego za ścieżkę. Ale wiesz, nie myli się ten, co nic nie robi. Powiedz mi, Jasiu, co ci trzej bezradni zrobili przez całą swoją kadencję? Nic.

- O, przepraszam – wtrącił się Gryzli. – A ten Bobrowski? On potrafił zadbać o swoje interesy. Podciągnął pod swój dom ładny chodnik i drogę, mimo że droga na Budyń powinna mieć chodnik chociaż po jednej stronie. Ale on nie pomyślał o niej, jak ustalali budżet, bo pewnie zabrakłoby na chodnik pod jego domek.

- Dobra, panowie – poderwał się Koźlak. – My tu gadu-gadu, a trzeba brać się do roboty. Ja biorę na siebie szpital, kupno szarfy i nożyczek. Albo nie, nożyczki wezmę z domu, tak samo jak sól i chleb.

- Tylko nie weź krojonego, jak ostatnio – zachichotał Jaś Fasola.

- Ty, Jasiek, jak jesteś taki wesoły, to bierzesz na siebie wszystkie media. Popisz też trochę pozytywnych komentarzy w Internecie, a Gryzli weźmie się za catering – dodał Koźlak. – Zadania rozdysponowane, więc teraz, panowie – do roboty, bo czas ucieka.

(Sara Rarytas)